Bahasa Latin

Berikut ialah contoh infleksi kasus dalam bahasa Latin, menggunakan pelbagai bentuk mufrad untuk perkataan yang bererti "pelaut," yang tergolong dalam deklensi pertama bahasa Latin.

• nauta (nominatif) "pelaut" [sebagai subjek] (cth. nauta ibi stat pelaut berdiri di sana)
• nautae (genitif) "milik pelaut" (cth. nomen nautae est Claudius nama pelaut itu Claudius)
• nautae (datif) "untuk/kepada pelaut" [sebagai objek tak langsung] (cth. nautae donum dedi Kuberikan hadiah kepada pelaut.
• nautam (akusatif) "pelaut" [sebagai objek langsung] (cth.nautam vidi Kulihat pelaut)
• nautā (ablatif) "dari/dengan/di/oleh pelaut" [pelbagai guna yan tidak dibincangkan di atas] (cth. sum altior nautā Saya lebih tinggi dari pelaut).

Bahasa Sanskrit

Kasus tatabahasa atau karaka amat ketara dalam bahasa Sanskrit. Jurubahasa masyhur Pāṇini mengenal pasti enam kasus sedemikian, khususnya dari segi fungsi semantik, ditambah pula dengan hukum-hukum terperinci yang menentukan terbitan morfosintaktik yang bersamaan:

• agen (kartri, selalunya di kedudukan subjek, bertindak sendirian)
• patien (karman, selalunya di kedudukan objek)
• kaedah (karaṇa, alat)
• penerima (sampradāna, serupa dengan datif)
• punca (apādāna, serupa tetapi tidak sama dengan ablatif)
• lokus (adhikaraṇa, tempat atau tujuan)

Contohnya:

Bahasa Tamil

Sistem kasus bahasa Tamil terdiri daripada sebilangan kasus yang tertentu.[1][2]Biasanya sistem kasus bahasa Tamil (Arden 1942)[3] dianggap terdiri daripada tujuh kasus, iaitu nominatif (kasus pertama), akusatif (kedua), perantian (ketiga), datif (fourth), ablatif (kelima), genitif (keenam), dan lokatif (ketujuh). Mengikut kupasan tradisional, sentiasa adanya perbezaan jelas antara morfem pasca-lingkungan dan akhiran kasus. Kasus vokatif adakalanya diberi tempat kelapan dalam sistem kasus Tamil, namun tidak membuat perubahan morfofonemik ataupun mengawal penggunaan pasca-lingkungan.